Mukminpro Group

[ПАТОК===] Беларусь Румынія онлайн 12 кастрычніка 2023

14 гадзін таму — Беларусь Румынія онлайн трансляцыя 12 кастрычніка 4 гадзіны таму — Беларусь Румынія онлайн трансляцыя 12 кастрычніка 2023 Глядзець 12 вер 2023 г ...

Цымбалы — ВікіпедыяЗ Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі Цымбалы Класіфікацыя струнны інструмент Роднасныя інструменты СантурЯнцынь Цымбалы на вікісховішчы Паштовая марка Беларусі Цымбалы (польск. : cymbały ад лац. : cymbalum, грэч. kýmbalon[1]) — струнны ўдарны музычны інструмент, які ўяўляе сабой трапецападобную дэку з нацягнутымі струнамі. Гук здабываецца ўдарамі двух драўляных палачак або кухталёў з пашыранымі лопасцямі на канцах[2]. Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік] Распаўсюджаныя ва ўсходнееўрапейскіх краінах, такіх як Беларусь, Малдова, Украіна, Румынія, Венгрыя, Польшча, Чэхія, Славакія. Падобны інструмент сустракаецца ў Кітаі, Індыі і іншых краінах Азіі. Гісторыя[правіць | правіць зыходнік] На думку навукоўцаў, віды цымбалаў існуюць ужо амаль тры тысячы гадоў. Я. Глебава (кіраўнік Алена Дзегцярова) Найбольш раннія ўпамінанні пра цымбалы сустракаюцца ў літаратурных помніках Беларусі XVI стагоддзя[1]. Цымбалы апеты народам у песнях[1]. А. Куляшоў склаў пра іх паэму «Прыгоды цымбал»[1]. Разнавіднасці цымбалаў[правіць | правіць зыходнік] Адрозніваюцца народныя і канцэртна-акадэмічныя разнавіднасці цымбалаў. Памеры корпуса ў першых могуць вар'іравацца: 750—1150 мм для ніжняга аснавання, 510—940 мм для верхняга, 255—400 мм для бакоў, вышыня — 33-95 мм, шырыня — 235—380 мм. У прафесійных цымбалаў (мадэль «Прыма») у асноўным наступныя параметры: ніжняе аснаванне — 1000 мм, верхняе — 600 мм, бакавыя бок — 535 мм, вышыня — 65 мм, шырыня — 490 мм[3]. Ферэнц Легар адным з першых увёў у оперны аркестр цымбалы. У аперэце «Цыганскае каханне» (Інтрадукцыя і арыя Зорыкі, акт першы) скрыпічнаму сола акампануюць цымбалы. Канструкцыя цымбал[правіць | правіць зыходнік] Цымбалы маюць рэзанатарны корпус трапецападобнай формы, асновай якога служыць рама, якая складаецца з 2 бакавых калодак і 4 брусоў — 2 знешніх (аснова трапецыі) і 2 унутраных (перакладзін, рэек, бэлечак)[1]. Да верхняй рэзанансавай дэкі (верху, грудзей), знутры прыклейваюцца 2 душкі (2 душы для гуку, падстаўкі для ўпору, падкладкі для конікаў), а зверху яе ўстанаўліваюцца 2 або 3 падстаўкі для струн (басовы і галасавыя конікі, кабылкі, козлікі, падстаўкі для струн)[1]. У верхняй дэцы прарэзваюцца 2 рэзанансавыя адтуліны (галаснікі, дзіркі для гуку), часцей за ўсё у форме круга з упісаным у яго ромбам, кветкай, зорачкай. Колькасць радоў струн у цымбалах вагаецца ад 12 да 24, а колькасць струн у пасме (тальцы) ад 3 да 8 (часцей за ўсё 3-4)[1]. Цымбалы ў краінах свету[правіць | правіць зыходнік] На манеце 5 грывен 2006 года У краінах ўсходняй і паўднёвай Еўропы цымбалы называюць прыкладна аднолькава: Арменія: сантур Беларусь: цымбалы, цымбалкі, цынбалы, самбалошкі Чэхія: cimbál [tsimbaːl] Грэцыя: σαντούρι сантурі Украіна: цимбали Венгрыя: cimbalom Польшча: cymbały, cymbałki Румынія: ţambal (вялікія цымбалы называюць ţambal mare) Сербія: цимбал Славенія: čembale Славакія: cimbal Ідыш: צימבל цимбл Латвія: cimbāle Зноскі ↑ а б в г д е ё Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя / І. П. Шамякін (гал. рэд. Цымбалы Распаўсюджаныя ва ўсходнееўрапейскіх краінах, такіх як Беларусь, Малдова, Украіна, Румынія, Венгрыя, Польшча, Чэхія, Славакія. Падобны інструмент ...